"Anne Boleyn" met een zwarte actrice werd verpletterd door het publiek. Maar de show is niet zo slecht als het lijkt
Gemengde Berichten / / June 08, 2021
Het project heeft een beoordeling van 1,1 op IMDb, maar de meeste ontevredenen over de schandalen hebben het verhaal zelf niet opgemerkt.
Het Britse kanaal Channel 5 (in Rusland - op Amediateka) zond een miniserie van drie afleveringen "Anna Boleyn" uit. Het project, dat werd voorgesteld door de Schotse BAFTA-genomineerde Lynsey Miller ("Falling into Dead Water"), is gewijd aan de laatste maanden van het leven van de beroemde Engelse koningin met een tragisch lot.
Anne Boleyn stond al voor de release in het middelpunt van de schandalen. Het punt is dat de auteurs de zwarte actrice Jodie Turner-Smith uitnodigden voor de hoofdrol. Hierdoor werden ze beschuldigd van het verdraaien van de geschiedenis.
Na de release van het project ontving hij extreem lage beoordelingen van veel kijkers. Op het moment van schrijven, beoordelingAnne Boleyn / IMDb TV-serie op IMDb - 1.1. Dit is lager dan de meest bekritiseerde films van Uwe Boll, die vaak wordt genoemd slechtste directeur van onze tijd. Verrassend genoeg, op "KinoPoisk" beoordelingenAnna Boleyn / KinoPoisk iets hoger - ongeveer 1,7.
Maar tegelijkertijd schrijven velen eerlijk dat ze het project alleen uitschelden vanwege de keuze van de actrice. Indicatieve opmerkinglittleredroses / Beoordeling van Anne Boleyn / IMDb op IMDb, waar de gebruiker de show bekritiseert, maar toegeeft dat hij slechts een paar minuten van de eerste aflevering heeft bekeken. Anderen hebben het zelfs helemaal niet ingeschakeld. Maar naast de huidskleur van de hoofdpersoon heeft Anne Boleyn een plot en visuals. Misschien moet je ook op hen letten?
Dramatische fantasieën over geschiedenis
Elke aflevering van de serie begint met de zin "Gebaseerd op waarheid... en leugens." Hiermee wijzen de auteurs deels de verantwoordelijkheid af voor het afwijken van echte feiten. Al krijgt men hier het gevoel dat de techniek gekopieerd is van “De groteMet Elle Fanning. En de komedie had een soortgelijke verspreking.
De plot is volledig verbonden met de persoonlijkheid van Anne Boleyn zelf. De camera volgt bijna altijd de heldin, de nadruk ligt niet zozeer op de gebeurtenissen als wel op haar gevoelens en reacties. En als persoonlijk drama doet de show het best goed. De koningin valt letterlijk de een na de ander in de problemen: ze verliest een kind, kan de relatie met haar man niet begrijpen en maakt zich zorgen over politiek situatie.
En, belangrijker nog, in alle actie hangt een sfeer van onheil. Al tijdens de aftiteling zeggen ze dat de heldin nog enkele maanden te leven heeft. En in de finale van de eerste aflevering zegt ze direct: "Nu kan niets me redden."
We kunnen stellen dat Anne Boleyn in 2021 niet gaat over geschiedenis en de koningin van Engeland, maar over verliezen en de verwachting van de dood.
En ik moet toegeven dat er een groot probleem is met de ontwikkeling van de secundaire personages in de serie. Als de komedie "Great" bijna alle personages in groteske idioten veranderde, dan lijkt de entourage van de koningin in het drama het meest belachelijk. Zelfs Thomas Cromwell ziet eruit als een timide en altijd mompelende klootzak. Hoewel de politicus in werkelijkheid behoorlijk besluitvaardig en hard was.
Theatraliteit van de actie
Net als veel andere Britse tv-series in historisch entourage, "Anne Boleyn" lijkt op een toneelproductie, misschien met bredere visuele mogelijkheden.
Dit verklaart ook deels de overdreven theatrale uitvoering van Jodie Turner-Smith. De camera zoomt vaak in op haar gezicht, de heldin zwijgt lange tijd. Bovendien kregen dressoirs duidelijk veel ruimte in de ontwikkeling van de outfits van de koningin: letterlijk in elke scène flitst een nieuwe ongewone jurk.
Helaas, behalve de hoofdpersoon, is er niemand anders om te onthouden in de serie. Zelfs Mark Stanley en Barry Ward, respectievelijk Henry VIII Tudor en Cromwell, lijken figuranten te zijn. Al bestaat er geen twijfel over de ervaring en het talent van deze artiesten. De rest van de personages blijven op veel dramatische momenten op hun plaats, zoals in theater.
Ondanks de eenvoud van de enscenering, zijn er enkele succesvolle visuele vondsten. De eerste aflevering toont de gruwelijke moord op een paard. De tweede aflevering begint met een scène waarin de heldin wakker wordt met tranen op haar gezicht. Dan verandert de camera van perspectief en wordt de kijker zonder woorden herinnerd aan de redenen voor haar tragedie. Maar zulke momenten zijn nog steeds een uitzondering. Het grootste deel van de serie is gemaakt met standaard close-ups en middelgrote shots. En bij montage wordt de scène soms te abrupt beëindigd, waardoor deze naar een andere plaats van actie wordt gegooid.
Het ambigue beeld van de hoofdpersoon
Natuurlijk kan het onderwerp van het kiezen van een actrice voor de rol van koningin niet worden genegeerd. Jodie Turner-Smith beweert zelfJodie Turner-Smith: 'Mensen zouden altijd een bepaald gevoel hebben bij een zwarte acteur die Anne Boleyn speelt' / Independentdat de auteurs van de serie een verhaal wilden vertellen dat verband houdt met persoonlijkheden, met uitzondering van ras vraag. Maar het is onwaarschijnlijk dat het mogelijk zal zijn om van het idee af te komen dat er in zo'n beweging een aanzienlijk element van provocatie is. Zelfs de meeste promoframes voor het project zijn slechts statische beelden van Anne Boleyn, alsof de plot en omgeving er niet toe doen.
Er is een gevoel dat anders maar heel weinig mensen aandacht zouden besteden aan de serie. Anne Boleyn is meer dan een dozijn keer op schermen vertoond en veel van de looks uit het verleden zagen er interessanter uit.
Aan de andere kant is het het enorme aantal schermincarnaties dat de handen van de auteurs deels losmaakt. Al meer dan een eeuw filmgeschiedenis wordt Anna Boleyn gespeeld door totaal verschillende actrices: een Amerikaanse Scarlett Johansson, Duits Henny Porten, Frans-Canadese Genevieve Bujot en allerlei Britse inboorlingen van Helena Bonham Carter tot Natalie Dormer.
Zelfs degenen die deze actrices in de vorm van de koningin van Engeland niet hebben gezien, kunnen op internet zoeken naar video's en ervoor zorgen: ze verschillen in lengte, figuur, oog- en haarkleur, accent en bewegingen. Dat wil zeggen, het uiterlijk van Anne Boleyn in de bioscoop is altijd heel vrij behandeld. En dan hebben we het nog niet eens over de kostuums, kapsels en make-up. Dus de verandering in huidskleur is gewoon een van de tientallen inconsistenties.
Het is natuurlijk dwaas om te ontkennen dat een dergelijke stap het project uiteindelijk in fictie verandert. En dan rijst de vraag: was het de auteurs waard om te nemen? echte typesals ze de feiten niet zouden volgen? Maar het is de moeite waard om niet alleen de makers van Anne Boleyn te vragen, maar ook de regisseurs van vele historische drama's, die het publiek veel gunstiger ontving. De nieuwe serie verschilt niet veel van hen.
Je hoort vaak de gedachte dat het onwaarschijnlijk is dat een blanke acteur een historisch personage met een donkere huidskleur zou mogen spelen. Vooral in ons land klinkt dit vreemd. Iedereen kent en houdt immers van de magnifieke Vladimir Vysotsky in de film "The Tale of How Tsar Pyotr Got Married".
Maar toch, het is bijna veilig om te zeggen dat Jodie Turner-Smith naar het beeld van de Engelsen is koninginnen - de belangrijkste en enige manier om de aandacht op de serie te vestigen. En het lijkt te zijn gelukt. Anne Boleyn wordt door velen uitgescholden, maar de show haalt alle krantenkoppen. Maar het al genoemde "Fall into Dead Water" van Linsey Miller werd nauwelijks opgemerkt.
Als we de schandalen negeren, dan ziet de miniserie eruit als een doorsnee rechtlijnig drama, dat zo'n vurige haat zeker niet verdiende. Het trekt de hoofdpersoon aan met een goed ontwikkeld drama en een deprimerende sfeer. Maar frustrerend met platte bijfiguren en eenvoudig filmen. "Anne Boleyn" is geschikt voor een eenmalige bezichtiging, maar zal zeker snel uit mijn hoofd verdwijnen. Tot een andere beledigde persoon zich hem herinnert.
Lees ook🍿🎥🎬
- Victoriaans tijdperk en vrouwen met superkrachten. Hoe The Incredibles van HBO uitkwamen
- Waarom Tribes of Europe alleen geschikt is voor achtergrondweergave
- Intrigerend plot en vreemd einde. Uitzoeken of het de moeite waard is om tijd te verspillen aan de tv-serie "In Her Eyes"
- Waarom Queen's Move en Anya Taylor-Joy een Golden Globe verdienen
- Wat is er mis met de schandalen rond de donkere Kleine Zeemeermin?