4 redenen om Call of Hell te kijken, zelfs als je The Squid Game niet leuk vond
Gemengde Berichten / / November 26, 2021
Het nieuwe project van Netflix is ontmoedigend en brengt tegelijkertijd belangrijke maatschappelijke onderwerpen aan de orde.
Op 19 november bracht Netflix Call of Hell uit, geregisseerd door Yong Sang-ho, de auteur van een van de beste zombie-horrorfilms Train to Busan. Het project duurde erg snelHellbound Beats Squid Game wordt binnen 24 uur de meest bekeken show op Netflix / India eerste plaats in weergaven in meer dan 80 landen, overtreft het onlangs geëxplodeerde Squid Game en zelfs verdringen "geheimzinnig».
Natuurlijk is de populariteit van "Call of Hell" deels te danken aan het succes van zijn Zuid-Koreaanse voorganger, en inderdaad aan de mode voor de bioscoop van dit land, die werd gevraagd door "Parasites". Maar de show zelf is echt interessant. Het combineert elementen van horror met sociaal drama en zet je aan het denken over de moderne wereld.
1. Veel genres zijn met elkaar verweven in Call of Hell
In Korea verschijnen griezelige bovennatuurlijke wezens die engelen worden genoemd aan mensen. Ze vertellen een persoon een specifieke tijd wanneer hij zal sterven. Op het afgesproken uur komen er boodschappers - monsters die het slachtoffer eerst slaan en vervolgens verbranden. Bovendien is het onmogelijk om straf te ontlopen.
Meerdere van dergelijke gevallen worden gefilmd en er breekt paniek uit in het land. Rechercheur Jin Kyung-hoon (Yang Ik Joon) onderzoekt bovennatuurlijke misdaden en neemt contact op met de New Truth-sekteleider Jung Jin Soo (Yoo Ah In). Hij beweert dat engelen alleen naar zondaars komen en dat mensen zelf verantwoordelijk zijn voor wat er is gebeurd.
Al in The Train to Busan bewees Yeon Sang-ho zijn vaardigheid in het mixen van genres. Aan de ene kant leek het beeld op een spannende thriller, en soms een actiefilm. Aan de andere kant ging het complot niet over de oorlog met zombie, maar over het dubbelzinnige handelen van gewone mensen in een stressvolle situatie.
Het nieuwe auteurschap van de regisseur is deels gebaseerd op bedrog. Call of Hell begint als een horrorfilm. Daarna ontwikkelt het zich tot een traditioneel mystiek detectiveverhaal: er is een bepaalde gebeurtenis die elke rationele verklaring tart, een politiescepticus en een mysterieuze sekte.
Maar al snel wordt onthuld dat de show elementen van mysterie en horror gebruikt om de plot meeslepender te maken. Het is gebaseerd op realistisch sociaal drama. Meestal kijkt de kijker naar gewone mensen die proberen hun leven te doorgronden.
2. De serie zet je aan het denken over belangrijke onderwerpen
Leuk vinden "Inktvis spel”, Het nieuwe project is een belangrijk sociaal statement voor de bevolking van Zuid-Korea. Terwijl de vorige hit van Netflix het kapitalisme bekritiseerde, gaat Call of Hell over de sekten die het land hebben overspoeld.
Geconfronteerd met iets dat niet kan worden beïnvloed, beginnen mensen te zoeken, zo niet verlossing, dan toch tenminste antwoorden. Allerlei predikers beginnen dit onmiddellijk te gebruiken. Bovendien laat de serie op interessante wijze zien dat de leiders van sekten totaal verschillend kunnen zijn: sommigen van hen geloven zelf oprecht in hun eigen woorden, terwijl anderen snel echte managers worden met een stel assistenten en een goed ontwikkelde strategie.
Wat nog belangrijker is, Call of Hell onderzoekt het gedrag van gewone mensen die niet alleen gemakkelijk zelfbenoemde leiders geloven, maar zelf wreed worden tegen elkaar. Gewoon horend dat engelen voor zonden zijn, haast iedereen zich om tekortkomingen in hun dierbaren te zoeken, alleen om deze theorie te bevestigen. Als gevolg hiervan beginnen ze te zeggen dat je zelfs naar de hel kunt gaan als je geld uitgeeft aan een creditcard en kijkt porno.
En in dit opzicht laat de plot heel goed zien hoe de samenleving wordt gemanipuleerd via de media en sociale netwerken, waar alleen informatie wordt verkregen die voor bepaalde mensen nodig is. Of hoe je misdaadstatistieken kunt onderschatten door simpelweg anderen te intimideren zodat ze geen aangifte doen van geweld.
Maar naast sociale thema's zet "Call of Hell" je aan het denken over het persoonlijke. Wat zou ieder van ons doen als we de datum van onze eigen dood wisten? Moet je het onvermijdelijke accepteren of vechten tot het einde? Krijgt iedereen echt wat hij verdient - of gebeuren tragedies ook met goede mensen?
Veel schrijvers en regisseurs bespraken dit alles, je herinnert je bijvoorbeeld de dialoog tussen Woland en Berlioz uit De meester en Margarita. Het Koreaanse drama biedt alleen maar aan om eeuwige problemen opnieuw aan de orde te stellen en schrijft ze in het moderne leven.
3. Call of Hell is echt eng
Sommige kijkers zijn misschien niet al te blij met de beelden van de show. Verwend door Hollywood blockbusters het publiek zal de boodschappers meer amusant dan eng vinden. Maar gelukkig vertrouwen de auteurs van het project niet precies op het schema. De monsters zelf verschijnen één of twee keer per aflevering, en de nadruk ligt op het bruut afranselen van het slachtoffer.
Tegelijkertijd is de Call of Hell echt griezelig. Ze bereiken dit gevoel gewoon op heel andere manieren. In de serie zijn mensen bang. Bijvoorbeeld een prediker die lijkt te hypnotiseren met zijn overtuiging en charisma. Maar de eeuwige rust van de man staat in schril contrast met de obsessie van zijn volgelingen.
Of een hysterische streamer op een platform met een geestige naam TeenTok. Over het algemeen lijkt het verhaal over mediacultuur het meest relevante onderdeel van het project, waarbij de eerste aflevering wordt herinnerd "Zwarte spiegel»: Execution on air wordt het meest populaire programma, waar alle tv-zenders voor strijden.
En het ergste is natuurlijk de te gemakkelijke en snelle transformatie van gewone mensen in een menigte burgerwachten. Een universele obsessie met gerechtigheid maakt mensen immers helemaal niet beter. Iedereen is zo bang om naar de hel te gaan dat ze het op aarde regelen.
4. Het project zit vol met totaal onverwachte wendingen
Het moet duidelijk zijn dat de serie niet zozeer is gewijd aan specifieke helden als wel aan de wereld zelf, waarin mysterieuze verschijnselen optreden. Daarom zullen de hoofdpersonen in het project zelfs meerdere keren veranderen: na drie afleveringen begint een ander verhaal met een andere sfeer.
En daarnaast zal "Call of Hell" je meerdere keren verrassen met onverwachte wendingen. Elke op zijn minst een belangrijke held heeft zijn eigen geheimen en hij zal dubbelzinnige acties ondernemen.
Daarom is het beter om meteen te proberen de namen te onthouden die nog steeds ongebruikelijk zijn voor het Russische oor en de plot op de voet te volgen. Inderdaad, met de schijnbare traagheid van de actie in de serie, zijn er veel belangrijke details die een rol zullen spelen.
En we kunnen meteen zeggen dat de seizoensfinale een reserve creëert voor het vervolg. Waarin de regels weer zullen veranderen en de mensheid voor een nieuw probleem zal staan.
Call of Hell is een ander onverwacht en opwindend project uit Zuid-Korea. De serie raakt met elementen van mystiek en horror, maar biedt de kijker in feite een sociaal drama gewijd aan activiteiten sekten en menselijke wreedheid. Deze combinatie van genres, samen met een grootschalig plot, maakt het project in elk land begrijpelijk.
Lees ook😱😱😱
- "Titan": waarom kijken naar een nare lichaamshorror waarin de heldin zwanger raakt vanuit een auto?
- Trilogie "Street of Fear" zal je waarschijnlijk niet schrikken, maar zal je verrassen met referenties en een ingewikkeld plot
- Hoe voormalig komiek Jordan Peel kijkers bang maakt en ze tegelijkertijd aan het lachen maakt
- 22 horrorfilms die je meer geven dan je had verwacht
- Sociale horror van de eenentwintigste eeuw: waar films over vertellen en waarom ze moeten worden bekeken
Black Friday: wat u moet weten over de uitverkoop op AliExpress en andere winkels