De paarden van middeleeuwse ridders bleken kleiner dan moderne pony's

Een team van archeologen en historici van de Universiteit van Exeter onderzocht de grootste verzameling Engelse paardenbotten uit de 3e tot de 17e eeuw. Zij hebben vastgestelddat de gemiddelde lengte van dieren 1,4 m was - iets minder dan die van moderne pony's.

De grootte van paarden in de Middeleeuwen werd gemeten in de handpalmen - deze lengtemaat kwam overeen met vier inch of 10,16 cm. Eerder werd aangenomen dat de hoogste dieren een hoogte hadden van 17-18 handpalmen (ongeveer 1,7-1,8 m). Maar uit onderzoek blijkt dat paarden vaak korter waren dan 14,2 handpalmen (1,43 m). Moderne pony's kunnen 14-14,3 palmen hoog zijn.

Experts suggereerden dat bij het fokken oorlogspaarden werden geselecteerd, waarschijnlijk voor andere kenmerken. Professor Alan Outram is van mening dat fokkers temperament en uithoudingsvermogen misschien prioriteit hebben gegeven, en dat de grootte van de dieren niet zo belangrijk was.

Zelfs in de koninklijke stallen in de 13e - 14e eeuw waren paarden met een hoogte van 15-16 palmen een zeldzaamheid, en in de middeleeuwen werden ze als ongelooflijk grote dieren beschouwd. En zelfs eerder, in het Normandische tijdperk (1066-1075), was het hoogste paard dat werd gevonden in Trowbridge Castle ongeveer 15 palmen hoog - de rest was aanzienlijk korter. Later werden de dieren groter, maar toch waren het verre van moderne paarden.

Wetenschappers hebben echter nog steeds enige twijfels. Onderzoeker Helen Benkert benadrukte: "Noch de grootte noch de sterkte van de ledematen is voldoende om oorlogspaarden met vertrouwen te identificeren" (om ze te scheiden van werkdieren). In plaats daarvan werden rasstandaarden regelmatig herzien als reactie op veranderende gevechtstactieken en culturele voorkeuren.