6 soorten ouders wiens kinderen het moeilijk hebben romantische relaties
Gemengde Berichten / / August 25, 2022
De bestverkopende psychotherapeut Nicole Lepert, How to Work on Yourself, is gepubliceerd door Bombora Publishing House. In het boek vertelt ze over jeugdtrauma's en hun impact op het volwassen leven. We publiceren een fragment uit het negende hoofdstuk, waarin Nicole analyseert hoe ouderschap de relaties met partners beïnvloedt.
1. Een ouder hebben die jouw realiteit ontkent
Telkens wanneer een kind te horen krijgt dat zijn gedachten, gevoelens of ervaringen niet waar zijn, ontstaat er een vacuüm in zijn ware zelf.
Degenen die deze wond nog hebben, blijven vaak hun eigen realiteit ontkennen om het evenwicht te bewaren.
Zulke mensen herkennen hun behoeften niet of worden pathologisch flexibel. Onder hen zijn er vaak martelaren die onbaatzuchtig handelen in hun eigen nadeel. In de regel vermijden ze conflicten en volgen ze de mantra "Als jij in orde bent, dan ben ik in orde." Mensen die getraumatiseerd zijn door de ontkenning van de werkelijkheid kunnen zelfs verward raken in hun eigen waarneming, omdat ze zich niet verbonden voelen met intuïtie en er al lang niet meer op vertrouwen. Ze blijven hun beslissingen en behoeften op anderen afschuiven. Naarmate de behoeften blijven bestaan en de ontevredenheid groeit, leggen ze uiteindelijk de verantwoordelijkheid voor hun keuzes bij iedereen om hen heen.
2. Een ouder hebben die je niet kan zien of horen
Degenen die het gevoel hadden dat ze door hun ouders werden genegeerd of verwaarloosd, leren al vroeg dat ze zichzelf stil moeten houden om liefde bereiken. Een soortgelijke reactie is kenmerkend voor degenen die opgroeiden in een gezin waarvan de leden emotioneel onvolwassen waren (vaak gebruikten kilheid of boycot als straf). In zo'n sfeer is liefde schaars of onvoorwaardelijk, zodat mensen hun verlangens en behoeften bijna volledig wegnemen om ervoor te zorgen dat ze het meeste krijgen wat ze kunnen. Vaak is er sprake van leergedrag.
Degenen die zijn genegeerd, bij het minste teken van dreiging, worden op hun beurt genegeerd.
Deze blessure kan zich ook uiten in keuze "grote persoonlijkheid" als partner. Een van mijn klanten merkte op dat ze zich aangetrokken voelt tot sterke partners - presteerders, met wie het letterlijk "druk in dezelfde kamer" is. Dit is een diepe wond - "Ik kan niet gezien of gehoord worden." Daarom zoeken zulke mensen iemand die het gevestigde patroon vasthoudt, en worden aangetrokken door de bekende staat van heimelijkheid of onzichtbaarheid. Deze rol activeert echter alle ongemakkelijke emoties die horen bij de overtuiging 'ik kan niet gezien of gehoord worden'. Elke keer dat de al genoemde vrouw een "grote persoonlijkheid" koos, stortte de relatie onvermijdelijk in zodra ze begon een hekel te krijgen aan haar partner om dezelfde redenen die haar aanvankelijk in staat stelden een spirituele verbinding te voelen.
3. De aanwezigheid van een ouder die indirect jouw leven leidt of 'beeldhouwt' voor zichzelf
Wanneer een ouder direct of indirect een voorkeur uitspreekt voor onze overtuigingen, wensen en behoeften, beperkt dit onze ware zelfexpressie. Dit manifesteert zich op heel verschillende manieren en leidt er vaak toe dat we vertrouwen op externe aanbevelingen - van partners, vrienden, zelfs degenen die we als mentoren beschouwen, wanneer we informatie of feedback nodig hebben over een major of minor oplossingen. Dit zijn mensen die altijd dingen moeten bespreken - soms meerdere keren en met verschillende mensen - om erachter te komen hoe ze zich 'voelen'. Omdat hun altijd is verteld wat ze moeten voelen, denken of doen, hebben ze geen verbinding met hun innerlijke kompas. Vaak leidt dit ertoe dat ze constant op zoek zijn naar een goeroe of gids, of zich blindelings onderwerpen aan een wervelwind van verschillende nieuwe ideeën of groepen.
4. Een ouder hebben die geen grenzen kent
Als kinderen begrepen we ze intuïtief, hoewel velen opgroeiden in gezinnen waar ouders geen duidelijke grenzen stelden. Bovendien hebben sommige ouders onbewust onze grenzen geschonden en ons aangemoedigd om dingen te doen waar we ons niet prettig bij voelden om 'beleefd' en 'aardig' te zijn. Deze ervaring blokkeerde onze intuïtie en innerlijke beperkingen, waardoor we gingen twijfelen aan onze innerlijke signalen. Op volwassen leeftijd komt dit tot uiting in het feit dat een persoon geen rekening houdt met zijn eigen behoeften en hem systematisch laat negeren zijn grenzen. Na verloop van tijd kan deze ontkenning van behoeften zich ontwikkelen tot woede of walging, het concept van minachting dat wordt beschreven in OnderzoekD. Gottman, de 7 principes van een gelukkig huwelijk, of emotionele intelligentie in de liefde. beroemde familietherapeut John Gottman, "relatiemoordenaar".
We voelen minachting en vragen ons af: "Waarom maken mensen misbruik van mij?" of "Waarom waarderen mensen me niet?" - en dit is een normale reactie op schending van persoonlijke grenzen.
Maar wat we ons niet realiseren is dat dit gedrag te wijten is aan het feit dat we gedurende ons hele leven op geen enkele manier de tijd, energie en emotionele middelen die aan anderen worden besteed, hebben beperkt.
5. Een ouder hebben die overdreven geobsedeerd is door uiterlijk
Veel mensen hebben zowel directe als indirecte signalen over hun uiterlijk gekregen van ouders die: geconcentreerd op het fysieke uiterlijk (gewicht, kapsel, kleding) of zelfs op het uiterlijk van de gezinseenheid in samenleving. Op volwassen leeftijd wordt hierdoor een gewoonte ontwikkeld vergelijk jezelf met anderen om te zien of we op dat uiterlijke niveau bij hen passen. Wat we ons niet realiseren is dat emotioneel welzijn veel dieper gaat dan de buitengevel.
Deze afhankelijkheid van uiterlijk leidt ertoe dat we ons te veel concentreren op het beeld van onszelf dat we tentoonstellen. Soms ontkennen of verbergen we zelfs pijnlijke of moeilijke ervaringen om 'het gezicht te redden'.
Sociale netwerken die het mogelijk maken om prachtige foto's en bijschriften op hen te plaatsen, verergeren de situatie alleen maar, omdat achter deze foto velen zich diep ongelukkig voelen.
6. Een ouder hebben die niet weet hoe ze met hun emoties om moeten gaan
Wanneer we zien dat een ouder hun emoties overweldigt door te exploderen of weg te trekken, voelen we ons emotioneel overweldigd. Op volwassen leeftijd blijkt dat we de aanpassingsvaardigheden missen om met gevoelens om te gaan, en de algemene emotionele stabiliteit.
Velen nemen dezelfde reactiviteit of onderdrukking van emoties van hun ouders over.
Voor sommigen worden gevoelens verscheurd wanneer ze tegen anderen schreeuwen of door het huis rennen en deuren dichtslaan. Anderen verwerken moeilijke ervaringen door zich terug te trekken. Het kan lijken op vermijding of ontkenning conflict. In extreme gevallen zijn dit mensen die dissociatie ervaren. Om deze toestand te bereiken, wenden sommigen zich tot externe hulpmiddelen: verdoven de zintuigen met drugs en alcohol, afleiding op sociale netwerken, troost vinden in voedsel. De verbinding zelf kan een verdovend middel zijn, en als we bezig zijn met relaties, hoeven we ons niet af te vragen of iets diepers ons ongelukkig maakt.
Het boek "Hoe te werken" boven zichzelfHet zal je helpen om je leven in eigen hand te nemen. Hoe om te gaan met jeugdtrauma's, waarom er interne weerstand is tegen verandering - u zult de antwoorden op deze en vele andere vragen ontdekken.
Koop een boekLees ook👩👧👦
- 6 soorten giftige ouders en hoe u ze goed kunt behandelen
- Waarom geven we onze ouders steeds vaker de schuld van onze problemen en wat kunnen we eraan doen?
- Waarom ouders ons pijn doen en hoe ermee om te gaan?