Waarom Andrei Tarkovsky een geweldige regisseur is en zijn films moeten worden bekeken
Gemengde Berichten / / April 04, 2023
Op de verjaardag van een genie herinneren we ons de belangrijkste artistieke kenmerken van zijn schilderijen.
Op 4 april zou Andrei Tarkovsky 91 jaar zijn geworden. Tijdens zijn korte leven (hij stierf op 56-jarige leeftijd) maakte de regisseur niet veel films, maar stuk voor stuk staan ze hoog aangeschreven bij bioscoopliefhebbers. Er zijn verschillende artistieke kenmerken die het werk van Andrei Tarkovsky onderscheiden van de films, niet alleen van zijn tijdgenoten, maar ook van de huidige regisseurs.
Unieke visuele stijl
Andrei Tarkovsky probeerde alle mogelijkheden van de camera te benutten om een palet aan emoties over te brengen. Hij probeerde ervoor te zorgen dat het apparaat onderdeel werd van de plot en interageerde met wat er in het frame gebeurde. In de film "The Mirror" zijn er bijvoorbeeld lange panoramische shots en langzame bewegingen van de camera erlangs. Zo probeerde de regisseur een gevoel van het verstrijken van de tijd te krijgen. En in "SolarisDe camera bewoog langs de personages en toonde hun eenzaamheid en onthechting van de rest van de wereld.
Daarnaast experimenteerde de regisseur veel met kleur: hij gebruikte het als hulpmiddel om de innerlijke wereld van de personages te onthullen. Donkere en modderige tonen maakten het bijvoorbeeld mogelijk om de spirituele zwaarte van het personage te tonen, terwijl lichte tonen geluk en vrede uitstraalden. Dergelijke spellen met kleur zijn een moeilijke technische taak, dus ze werden zelden geoefend vóór Tarkovsky.
Subtiele symboliek
Tarkovsky sprak de kijker graag aan in de taal van symbolen. Sommigen van hen stroomden van de ene film naar de andere. Bijvoorbeeld water. Zij was de personificatie filosofisch ideeën. Dus in de film Solaris werd water gebruikt om de kijker het isolement van het personage te laten voelen. De hoofdrolspeler wordt omringd door de oceaan, het enige contact met de rest van de wereld. In The Sacrifice staat water voor zuivering. De hoofdpersoon, die zijn zoon heeft verloren, baadt in het meer en probeert zo vrede te bereiken. En in de film "Ivan's Childhood" verpersoonlijkt water, of liever een rivier, de grens tussen kindertijd en volwassenheid.
Tarkovsky gebruikte ook vaak spiegels. Met hun hulp probeerde hij de innerlijke ervaringen van de personages te laten zien. In de film "Mirror" zijn deze elementen een soort portaal naar de herinnering aan de hoofdrolspeler. Daar zie je zijn herinneringen, die met elkaar verweven zijn en hem als persoon vormen. En in The Sacrifice helpen spiegels om rust te vinden. hoofdpersoon ziet eruit erin wanneer hij aan zichzelf en zijn daden twijfelt.
Diep begrip van de menselijke natuur
Tarkovsky's films zijn reflecties over leven en dood, liefde, relaties. Linten laten zien hoe sterk een persoon verbonden is met de wereld om hem heen. Door de natuur kunnen mensen hun doel vinden. In de verhalen hebben de personages vaak interactie met dieren en zoeken ze rust en eenzaamheid ver van de bewoonde wereld.
In de schilderijen van Tarkovsky kan elke persoon worden getransformeerd en wijziging na verloop van tijd, maar alleen als hij er klaar voor is. Alleen door je fouten te kennen en te analyseren, kun je beter worden. Over het algemeen begreep de regisseur de mens en zijn aard als een diep en veelzijdig fenomeen dat niet in eenvoudige categorieën kan worden beschreven.
Bovendien verkende Tarkovsky vaak de thema's spiritualiteit en geloof in zijn schilderijen. Door de hele filmografie loopt het idee dat de menselijke natuur nodig heeft de betekenis van het levenen mensen moeten voortdurend streven naar spirituele ontwikkeling. Het probleem is dat iedereen gedwongen wordt om zijn eigen weg ernaar toe te vinden - en dit is een te moeilijke taak.
Innovatieve aanpak
Tarkovsky was een van de eersten die met lange shots en vloeiende overgangen werkte, waardoor unieke filmische beelden ontstonden. Hierdoor kan de kijker voelen wat er op het scherm gebeurt en doordringen in de diepten van de plot. Door het tempo van het verhaal te vertragen, werd je meer ondergedompeld in de betekenis die Tarkovsky in zijn schilderijen legde. De regisseur gebruikte verschillende technieken, zelfs bij het maken van één scène, om het hele palet van emoties van de personages over te brengen.
Ook aan het geluid is veel aandacht besteed. Muziek tijdens lange shots helpt om de sfeer van de plaats en tijd te voelen. Over het algemeen gebruikte de regisseur geluid als een van de methoden om het publiek te beïnvloeden, zodat ze zich volledig in het beeld konden onderdompelen en het van binnenuit konden voelen. Voor Sovjet bioscoop De muziek van Tarkovsky was volkomen revolutionair - hij was een van de eersten die de synthesizer als hoofdinstrument voor de soundtrack gebruikte. Tegelijkertijd combineerde hij vaak symfonische composities en natuurgeluiden om de stemming van de held over te brengen.
Lees ook🍿🎥🎬
- Hoe Xavier Dolan, een van de meest veelbelovende jonge regisseurs, filmt
- 6 redenen waarom Tarantino een verdomd genie is
- 8 mislukte films van hele gave regisseurs
- 7 jonge Russische filmregisseurs die aandacht verdienen
- Niet voor de hand liggende redenen waarom we van sommige films houden en andere niet kunnen uitstaan