Wat is de essentie van wabi-sabi - de Japanse filosofie dat de waarde van imperfectie leert

BBC-journalist Lily Crossley-Baxter hij vertelde over hun eigen ervaringen met de esthetiek van "bescheiden eenvoud" en de zoektocht naar schoonheid in de gebreken.

Ik ben terughoudend om je handen te nemen van de langzaam draaiende kom op wiel en kijken naar een pottenbakker als ongelijke zijden geleidelijk te stoppen. Dat zou een beetje meer zijn om ze te corrigeren. Ik ben in de oude stad van keramiek Hagi in Yamaguchi Prefecture. Hoewel ik vertrouw de kapitein, die me overtuigd om een ​​kom hoe om te eten te verlaten, kan ik niet zeggen dat ik zijn motieven te begrijpen. Hij zegt met een glimlach: "Het heeft een wabi-sabi." En stuur mijn bowl in de bakken. Ik ben te denken over het gebrek aan symmetrie, en proberen te begrijpen wat hij precies bedoelde.

Zoals later bleek, een gebrek aan begrip van deze zin - het is een veel voorkomend verschijnsel. Wabi-sabi - de belangrijkste idee van de Japanse esthetiek, oude idealen, die nog steeds van toepassing op de regels van de smaak en schoonheid in dit land. Deze uitdrukking is niet alleen onmogelijk te vertalen naar andere talen - en het is in

Japanse cultuur Het wordt beschouwd als ondefinieerbare te zijn. Het wordt vaak uitgesproken in het geval van diepe bewondering en bijna altijd toe te voegen Muri (onmogelijk), toen hem gevraagd om uit te leggen in meer detail. Kortom, de term "wabi-sabi" beschrijft een ongewone kijk op de wereld.

De uitdrukking is ontstaan ​​in het taoïsme tijdens het bestaan ​​van de Chinese Song Rijk (960-1279), vervolgens kreeg in het zenboeddhisme en in eerste instantie gezien als een vorm van ingetogen bewondering. Vandaag vertegenwoordigt meer ontspannen aanvaarding van fragiliteit en melancholie natuur, de onvolkomenheden van goedkeuring en onvolledigheid in alles - van architectuur tot aardewerk en bloemschikken.

Vabi betekent ruwweg "elegant schoonheid laag eenvoud" en sabi - "voor een tijd en daarmee verval komen". Samen vertegenwoordigen zij een gevoel uniek is voor Japan, en staat centraal in de cultuur van dit land. Maar deze beschrijving is zeer oppervlakkig, het is weinig beweegt ons dichter bij het begrijpen. Boeddhistische monniken algemeen aangenomen dat woorden - zijn vijand.

Volgens professor Tanehisha Otabe (Tanehisa Otabe) van de Universiteit van Tokyo, om kennis te beginnen Wabi-sabi goed met de studie van de oude kunst van wabi-cha - soort theeceremonie, ontstond in XV-XVI eeuwen. Richtte zijn theemeester de voorkeur van de Japanse keramiek, niet populair op het moment perfect uitgevoerde Chinese. Het was een uitdaging om de toenmalige normen van schoonheid. Hun thee service was niet de gebruikelijke schoonheid tekens (felle kleuren en ingewikkelde schilderen), en de gasten werden gevraagd om te overwegen discreet kleuren en textuur. Deze kunstenaars kozen onvolmaakt, ruwe voorwerpen, omdat "Wabi-sabi suggereert iets af of onvolledig, waardoor er ruimte voor de fantasie."

Interactie met iets dat wordt beschouwd als Wabi-sabi zijn, luidt als volgt:

• bewust te maken van de natuurlijke krachten betrokken bij de oprichting van het object;
• acceptatie van natuurlijke krachten;
• afwijzing van dualisme - het geloof dat we gescheiden zijn van onze omgeving.

Samen vormen deze ervaringen hulp kijker om zichzelf te zien als onderdeel van de natuurlijke wereld en het gevoel dat hij niet gescheiden is van het, en wordt gedomineerd door de natuurlijke loop van de tijd.

Sherbinki en onregelmatigheden worden niet beschouwd als een fout, en als een manifestatie van de creatieve krachten van de natuur - net als mos groeit op een ruwe muur of gebogen boom in de wind.

"De beginselen van wabi-sabi opende onze ogen voor het dagelijks leven en creëerde een ongewone, esthetische benadering van de perceptie van de gewone"- aldus professor Otobaya, in het bijzonder gewezen op het belang van het nemen van in de Japanse cultuur. In haar gezelschap regelmatig gedwongen om te gaan met rampen. In plaats van de verkondiging van het karakter van een gevaarlijke destructieve kracht, Wabi-sabi helpt voor te stellen als een bron van schoonheid die de moeite waard om zelfs de kleinste manifestaties waarderen is. Het wordt een plek waar geboren kleuren, vormen, patronen en inspiratie, de kracht waarmee u niet alleen vechten, maar ook om samen te werken.

Maar de belangrijkste sleutel tot het begrijpen van wabi-sabi - de onvermijdelijkheid van de dood, gevangenen in de natuur. Zich om ons heen vormen zijn gewoon prachtig. Maar besef van vergankelijkheid, benadrukt onze eigen kwetsbaarheid, waardoor ze aanzienlijk.

Het deed me denken aan het verhaal van een Japanse collega over de reis van haar kinderen naar Kyoto. Dan haastig ging ze door het gebied rond de houten tempel Ginkaku-ji, haastte zich om te zien meer bekende verguld Kinkaku-ji tempel, met uitzicht op het meer. Hij was helder en effectief zijn en onder de indruk zo veel meer dan de eenvoudige en traditionele tegenhanger.

Ze opnieuw bezocht er een paar decennia. Hoewel de gouden tempel is nog steeds duidelijk, merkte zij op dat in aanvulling op de snelle plezier van de beschouwing van goud in het er is niets anders. Maar in de Ginkaku-ji, vond ze een nieuwe fascinatie: de oude boom heeft vele kleuren en texturen, rotstuinen benadrukken de diversiteit van natuurlijke vormen. Ze kon dit niet beoordelen als een kind, maar met de leeftijd begonnen om de tand des tijds te zien als een bron van schoonheid - is veel belangrijker dan de glitter van goud.

Ik was geïntrigeerd door deze en besloten om contact op met de keramist Kazunori Haman (Kazunori Hamana), wiens werk vaak elementen van wabi-sabi. Hij benadrukte ook het belang van veroudering.

"Als je jong bent, heb je een ander gevoel - de nieuwe geluiden goed, je begint aan de ontwikkeling van de geschiedenis te zien, - legt hij uit. - Wanneer je opgroeien, zie je veel van de verhalen in mijn familie en in de natuur: alles groeit en sterft, en je beter te begrijpen dit concept, dan een kind ".

Een dergelijke houding ten opzichte van de tijdstempel - het belangrijkste kenmerk van het werk van Hama, die hij tentoongesteld in verlaten boerderijen. Hij legt uit dat de deurstijlen, zwart gemaakt door de jaren heen uit de schoorsteen rook en begon afbrokkelende lemen muren - verdiepingen tellende huis. Ze creëren een passende achtergrond voor zijn werk en helpen om koude dualiteit onpersoonlijke ruimte wit galeries te vermijden.

Bekijk deze publicatie in Instagram

Publicatie door Kazunori Hamana (@kazunorihamana)19 juli 2018 om 09:26 PDT

Haman toepassingen in zijn werk is belangrijk voor de Wabi-sabi concept van de vzaimotvorchestve mens en natuur. "In het begin was ik een beetje nadenken over het ontwerp, maar de klei - een natuurlijk materiaal, verandert. Ik wil niet om te vechten met de natuur, zodat de volgende vormen van klei, accepteer het, "- zei hij.

Soms is de natuur meer en de achtergrond waarop het brengt zijn producten. Zo liet hij een paar werken in de overwoekerde bamboebos in het gebied rond zijn huis. In de loop der jaren hebben zij overwoekerd struiken, en ze waren unieke patronen van veranderingen in temperatuur, chips en de omliggende planten. Maar het is een aanvulling alleen de schoonheid van elk object, en de scheuren verbreding van haar geschiedenis.

Omdat wabi-sabi ook vaak geassocieerd art kintsugi - Werkwijze voor het herstel van gebroken aardewerk behulp lak en goudpoeder. Deze benadering benadrukt in plaats van huiden de scheuren, waardoor ze een deel van het onderwerp.

Bekijk deze publicatie in Instagram

Publicatie van Vintage porselein wholesale (@het_derde_servies)28 oktober 2018 om 11:13 PDT

Toen de dochter Hamana per ongeluk brak een aantal van zijn keramiek, heeft hij een paar jaar verliet vuil op de straat naar de natuur gaf hun kleur en vorm. Wanneer een lokale specialist kintsugi hen gelijmd kleurverschil was zo dun en onregelmatig dat het zou nooit opzettelijk nagelaten om te recreëren.

De goedkeuring van de natuurlijke effecten en reflectie van de familiegeschiedenis creëren een unieke waarde van het object, die in veel culturen weg zou nutteloos worden beschouwd en weggegooid.

verlangen naar perfectieZo wijdverspreid in het Westen, het zet onbereikbaar normen die alleen zijn misleidend. In het taoïsme ideaal is gelijk aan de dood, omdat er geen verdere groei te betrekken. In een poging om perfect dingen en dan proberen om ze in een dergelijke staat te houden te maken, ontkennen we hun doel. Als gevolg daarvan verliezen we de vreugde van verandering en ontwikkeling.

Op het eerste gezicht lijkt dit een abstract begrip, maar bewondering voor de kortstondige schoonheid is de basis van de eenvoudige genoegens van de Japanners. Bijvoorbeeld, in Hanami - de jaarlijkse ceremonie bewonderen bloemen. Tijdens de kersenbloesem gooien partijen en picknicks, varen en deelnemen aan festivals, maar deze boom blaadjes beginnen te dalen snel. Patronen die ze vormen op aarde, gezien zo mooi als de bloesems aan de bomen.

Deze aanvaarding vluchtige schoonheid inspireert. Hoewel het melancholische is geschilderd, maar leert om te genieten van elk moment komen, verwachtte niets.

Deuken en krassen die we allemaal hebben, die doet denken aan de ervaring, en af ​​te drogen - de complexiteit van het leven te negeren. Wanneer een paar maanden later kreeg ik een bowl van maakte me Hagee, zijn ruwe randen niet meer leek mij een gebrek. In plaats daarvan, ik zag in hen een welkome herinnering dat het leven niet perfect is en hoeft niet te proberen om het zo te maken.