De serie "Ontwikkeld" door Alex Garland: niets is duidelijk, maar het is onmogelijk om jezelf weg te scheuren
Educatief Programma Bioscoop / / December 28, 2020
De streamingdienst Hulu lanceerde de Devs-miniserie (vertaald als "Ontwikkeld"), die werd uitgevonden en geregisseerd door een van de meest ongewone auteurs van de afgelopen jaren, Alex Garland. Aanvankelijk werd hij beroemd door het boek "The Beach", volgens welke Danny Boyle de film met dezelfde naam opnam. Garland schreef toen het script voor "28 dagen later». En even later begon hij zelf films te regisseren, en altijd volgens zijn eigen script.
Garland FilmsVan de auto"En"Vernietiging”Het bleek erg moeilijk te zijn. In fantastische verhalen combineerde de regisseur socialiteit, wetenschap en filosofie, waardoor de kijker gedwongen werd om zelfstandig veel vragen te beantwoorden.
De dubbelzinnigheid in het werk van Garland stond altijd op de eerste plaats.
En "Developed" 100% zet de traditionele stijl van deze regisseur voort: hier probeert hij nog steeds niet eens het plot te vereenvoudigen om onvoorbereide kijkers te plezieren. Garland mixt opnieuw drama, fictie en wetenschap, en dankzij het seriële formaat kun je de actie vertragen en nog meer verwarren. En als resultaat wordt de atmosfeer van de "Razrabov" soms erg verontrustend.
Het begint allemaal met een misdaaddrama
De plot draait om Lily Chan (Sonoya Mizuno), die samen met haar vriend Sergei (Karl Glusman) werkt bij het technologiebedrijf Amaya. Bovendien ontwikkelt hij een algoritme dat het gedrag van de worm enkele seconden vooruit kan voorspellen.
Op een bepaald moment besluit het hoofd van de firma Forest (Nick Offerman) Sergei groot te brengen en nodigt hem uit voor een geheime eenheid, waarvan de leden "ontwikkeld" worden genoemd.
Verder moet je misschien de details van de plot niet vertellen, aangezien bijna elk klein ding een spoiler kan blijken te zijn en de kijkervaring kan bederven. We kunnen alleen maar vermelden dat Sergei verdwijnt. En Lily probeert erachter te komen wat er is gebeurd.
Bovendien lijkt het er in eerste instantie op dat dit verhaal vrij eenvoudig is en alleen verband houdt met misdaad. De inleiding suggereert zelfs dat je niet moet wachten op een volwaardige detective: alles wat er is gebeurd, wordt direct aan de kijker getoond. Elke minuut wordt de actie echter verwarrend. Uit het niets verschijnen andere bevestigde versies van gebeurtenissen, onverwachte kanten van Sergey's leven worden onthuld.
En aan het einde van de tweede aflevering wordt duidelijk dat "ontwikkelaars" niet van plan zijn om binnen het kader van een lineair verhaal te blijven.
De plot misleidt de kijker keer op keer, leunt nu naar het drama en dan naar de spionagethriller, en zorgt ervoor dat je heel zorgvuldig kijkt, terwijl je alle kleine dingen in je hoofd houdt.
Wat nog belangrijker is, is dat het simpelweg onmogelijk is om te raden waar de plot zal gaan.
Nu aan het lezen🔥
- 3 tips uit de speltheorie die je persoonlijke leven zullen verbeteren
Dan komen fictie en filosofie naar voren
Vanaf het allereerste begin duikt Garland opnieuw in op mondiale onderwerpen op het snijvlak van wetenschap en fictie. Bovendien gaat hij nog verder de fictie in dan de makers "Zwarte spiegel”, Maar probeert tegelijkertijd vast te houden aan zeer reële vragen voor wetenschappers.
Voordat je het bekijkt, is het natuurlijk niet nodig om de de Broglie-Bohm-theorie in detail te kennen, maar in ieder geval oppervlakkige informatie over determinisme zal erg nuttig zijn.
En je moet niet hopen dat Garland, die fictie ingaat, gewoon een soort fictieve wereld zal presenteren door hun eigen wetten of maak een futuristische samenleving onderdeel van de sociale connotatie, zoals in de "Black Mirror".
Hij probeert een veel complexer model te laten zien, waarin wetenschappelijke ontwikkelingen hand in hand gaan met het "spel van God", en stelt tegelijkertijd vragen over de verantwoordelijkheid voor hun daden.
Is er een vrije wil? Of is alles wat elke persoon doet het resultaat van vele redenen die niet van hem afhingen? Kijkers zullen zelf moeten antwoorden.
Ja, dat klinkt verwarrend genoeg. En het ziet er nog ingewikkelder uit, want Garland geeft niet alleen filosofische en wetenschappelijke theorieën vrij, hij verbindt ze ook rechtstreeks met de emoties van de personages en de empathie van de toeschouwer.
En ook horror en paranoia
Garlands schilderijen zijn altijd gekenmerkt door opzettelijke traagheid van het verhaal. Maar dit komt niet door het ontbreken van een plotgedeelte, maar om de kijker onder te dompelen in de sfeer van wat er gebeurt. En ondanks alle wetenschappelijke aard en overvloed van filosofie, zijn zijn verhalen altijd erg emotioneel en soms verschrikkelijk beangstigend. Degenen die zich "Annihilation" herinneren, dat het persoonlijke drama van de heldin en het uiterlijk van de "beer" combineerde, waardoor iedereen honderd punten voorsprong kreeg verschrikking, ze zullen precies begrijpen waar het over gaat.
Uit dezelfde film lijkt het erop dat de scène met het bekijken van de video in de tweede aflevering naar de serie is gemigreerd. Dit is opnieuw de zwaarste test voor de heldin, en Garland slaagt erin om het publiek letterlijk deze horror te laten voelen. Ondanks dat hij niet op onnodig ruige en onaangename momenten vertrekt: juist de setting van het frame, het geluid en het opkloppen van de sfeer werken gewoon.
De actie, die begint als een emotioneel drama over de zoektocht naar de waarheid, krijgt gaandeweg een bijna paranoïde connotatie.
Lily's verlies is letterlijk voelbaar in elke scène als ze lange tijd alleen zit. En zelfs haar gesprek met haar moeder lijkt griezelig, omdat de stem van de gesprekspartner niet wordt gehoord en het lijkt erop dat het meisje communiceert met leegte.
Maar de meest angstaanjagende figuur is Forest. Offerman's toneelstuk in deze serie werd niet voor niets door veel critici geprezen. Het hoofd van een groot bedrijf, dat de luxe heeft opgegeven, verschijnt nu als een gek genie, nu als een slechterik, nu als een volledig verloren persoon. En de krankzinnige blik van Forest laat de held geloven.
Zijn motivatie lijkt te worden opgespoord in verschillende zinnen, en men kan raden naar de grondoorzaken van het project dat hij begon. En ze voegen nog meer persoonlijk drama toe aan het verhaal. Hoewel dit allemaal ook een andere misleiding kan blijken te zijn.
En tegelijkertijd is er in elk frame een speciale esthetiek.
En natuurlijk mogen we niet vergeten dat Alex Garland door velen wordt gewaardeerd om de schoonheid van de opnames. De kamerfilm "Out of the Machine" presenteerde de ongelooflijke esthetiek van androïden die grenzen aan erotiek. En niet de duurste speciale effecten van "Annihilation" werden heel gracieus gepresenteerd - vooral op het moment dat bloemen door het lichaam ontspruiten.
Met de mogelijkheid om een verhaal te filmen van niet twee, maar acht uur (elke aflevering duurt meer dan 50 minuten), besloot Garland de kijkers ten volle te laten genieten van de visuele presentatie.
De introductie van de eerste aflevering duurt bijna twee minuten, en dit is gewoon muziek en mooie beelden. En dan krijgt het publiek een enorm en griezelig beeld van een kind te zien en een absoluut fantastische kamer waar leden van de geheime eenheid werken.
Bij het tonen van de helden legt de camera lange tijd een close-up van hun gezichten vast (en in het geval van Offerman krijgt dit een bijna religieuze ondertoon). En dan, integendeel, toont hij de personages heel klein in de beklemmende omringende ruimte.
En de algemene plannen, vergezeld van ambient, zijn bijna een meditatief gezicht. Misschien is dit weer een hint dat de wereld veel meer is dan mensen zich kunnen realiseren. Zelfs degenen die besloten de wetten van het universum aan te vechten. Of misschien gewoon mooie foto's voor esthetisch plezier. Dit is ook nodig.
Het is waarschijnlijk dat "Ontwikkeld" te traag en ingewikkeld zal lijken voor een onvoorbereide kijker. Maar fans van eerdere werken van Alex Garland zullen zeker tevreden zijn met wat ze hebben gezien.
Bovendien is een apart pluspunt van de serie dat de auteur heeft besloten om het hele seizoen persoonlijk te filmen, wat betekent dat in de toekomst de stijl niet zal veranderen. De regisseur probeerde niet eens het verhaal in een seriële structuur te presenteren en in elke aflevering meer gebeurtenissen te plaatsen. Hij maakte een film van acht uur. En in dit opzicht wil ik het zelfs vergelijken met David Lynch, gewoon uit de wereld van technologie. Dezelfde dubbelzinnigheid, schoonheid van het filmen en veel vragen die kijkers zelf moeten bedenken.
Lees ook🎞🎬📺
- Top 25 tv-series van 2020
- Wat u moet weten over The Wheel of Time met Rosamund Pike
- Waarom "I Don't Like It" is een van de beste tv-programma's over tieners en wat heeft het te maken met superkrachten
- Why Just Kidding Seizoen 2 met Jim Carrey zal perfect zijn
- Waarom Altered Carbon Season 2 goed is