Waarom "Greyhound" met Tom Hanks goed is - een emotionele oorlogsfilm
Educatief Programma Bioscoop / / December 31, 2020
De oorlogsfilm van Aaron Schneider ("Bury Me Alive"), gebaseerd op het script, werd uitgebracht op de streamingdienst Apple TV +. Tom Hanks. Aanvankelijk was het de bedoeling dat de film in brede distributie zou worden uitgebracht, maar vanwege quarantaine werd de première online verplaatst.
Dit is echt een groot verlies voor de makers in termen van entertainment. Tom Hanks, die de Greyhound ongeveer 10 jaar heeft ontwikkeld, heeft het al verteld Tom Hanks over overleven coronavirus: 'Ik had verlammende lichamelijke pijn, vermoeidheid en kon me niet concentreren' betreurt de puur digitale release. Hoewel hij later toevoegdeTom Hanks verduidelijkt Greyhound Apple TV + opmerkingendat ik blij ben de film nu te kunnen vertonen.
In feite verliest zelfs thuis het bekijken van "Greyhound" zijn charme niet, omdat de opname en speciale effecten hier ondergeschikt zijn. Allereerst is het een ontroerend verhaal over mensen en een verhaal over de verschrikkingen van oorlog.
Het verhaal van één reis
Gedurende
Tweede Wereldoorlog Kapitein Ernest Krause neemt het bevel over van de Amerikaanse marine-vernietiger Greyhound. Op de eerste reis, waar hij koopvaardijschepen begeleidt, proberen Duitse onderzeeërs het konvooi aan te vallen. Het team moet het opnemen tegen de overmacht van de vijand.Amerikanen houden er natuurlijk van om films over de Tweede Wereldoorlog te maken. In het bijzonder over de gevechten zee. In 2019 verscheen de film "Midway" van Roland Emmerich, gewijd aan de beroemde strijd. Maar met "Greyhound" kunt u gebeurtenissen vanuit een iets andere hoek bekijken.
Hij mikt niet op globaliteit en heldendom, waarvoor binnenlandse kijkers (vaak terecht) kritiek leveren op de westerse cinema. Deze film gaat niet over een grote overwinning of de keerpunten van een oorlog. De Greyhound vertelt over slechts één reis van één schip.
Met deze aanpak kun je het verhaal realistischer en menselijker maken: meerdere hoofdpersonages, één verhaallijn. Maar tegelijkertijd ongelooflijke emotionaliteit.
Grootschalige scènes en intieme setting
Natuurlijk nemen de hoofdpersonages deel aan de strijd. Maar toch ligt de nadruk meer direct op de bemanning van het schip. De vijand verschijnt hier alleen in de verte, of zelfs op de radio, en de activiteiten en ervaringen van het team komen naar voren.
Deze benadering lijkt meer aannemelijk. Ze moesten echt blindelings tegen de onderzeeërs vechten en zich alleen richten op de aflezingen van de instrumenten. En de effectiviteit van het slaan van bommen werd alleen begrepen door vlekken op het water en drijvend puin. Dit geldt des te meer voor nachtgevechten: het is moeilijk om vijanden in het donker op te sporen, maar het is gemakkelijk om in je eentje het vuur te openen.
En toch, op sommige momenten, laat de film het echt zien grootschalige scènes. Men kan betogen hoe goed de speciale effecten zijn uitgewerkt: er werd 50 miljoen dollar in de foto geïnvesteerd - twee keer minder dan dat van de eerder genoemde "Midway". Tegelijkertijd ontbreekt het soms erg aan het grote scherm. Het moment waarop een torpedobootjager bijvoorbeeld dicht bij een enorm schip vaart, vereist gewoon een goed beeld en cool geluid.
De meeste actie vindt uitsluitend plaats op het schip, en het is in het binnenland. De bemanning kampt met veel problemen die zelden in actiefilms worden besproken.
Het is bijvoorbeeld moeilijk voor een koku om warm voedsel te koken vanwege het rollen. Tijdens de achtervolging van een onderzeeër kan de raam conciërge gewoon bevriezen en zal de kapitein het ongemakkelijk vinden om vooruit te kijken. Apparaten gaan kapot, matrozen krijgen kou en niezen. Tientallen van zulke kleine details creëren een levendige omgeving en helpen om alle moeilijkheden van het onderwaterleven te voelen.
Een ongetrainde kijker kan alleen moe worden door de overvloed aan straattaal. Maar hier moesten de auteurs kiezen: zich overgeven aan eenvoud of proberen geloofwaardig over te brengen wat er gebeurde.
Constant keuzeprobleem
De plot van de film stelt je in staat om vanuit een ander onverwacht standpunt naar de oorlog te kijken. Krause moet niet alleen vijanden bevechten. Hij moet nog steeds constant Maak een keuze.
Velen vergeten bijvoorbeeld dat het tijdens een oorlog niet alleen nodig is om de onderzeeër van de vijand tot zinken te brengen, maar ook om bewijs te verkrijgen van de vernietiging van het doelwit. De kapitein moet beslissen of hij aan de formaliteiten voldoet of probeert andere schepen bij te houden. En dan wordt de keuze nog moeilijker. Mensen redden van een zinkend schip of een ander schip beschermen tegen aanvallen? De veiligheid van je team of je teamgenoten helpen?
Misschien laten dit soort momenten het beste de gruwel van de oorlog zien. Immers, zelfs de meest nobele mensen moeten iets opgeven en iets opofferen.
Tom Hanks op het scherm en buiten het scherm
Toch berust de emotionele component van Greyhound, en inderdaad de aantrekkingskracht van deze film, vooral op de hoofdrolspeler. Tom Hanks is letterlijk op enigerlei wijze in staat om die beurt interessante details te laten zien karakter in een levend persoon. En hier werkte hij ook aan het script. Dus het talent van de acteur wordt volledig onthuld.
Ernest Krause is een echte professional met veel flair. Misschien lijkt hij zelfs te ervaren voor de eerste reis. Maar tegelijkertijd kan de taaie kapitein, na het verslaan van de vijand, gewoon vergeten zijn helm af te zetten en het is belachelijk om erin te lopen totdat hij eraan wordt herinnerd.
Hij verliest zijn eetlust door opwinding, bidt vaak. En hij verwart ook de namen van zijn ondergeschikten: het team kon er niet genoeg aan wennen.
Dergelijke kleine kenmerken ontbreken vaak in het dappere leger in de bioscoop: kleine fouten, twijfels, opwinding. En zij zijn het die je zorgen maken over de held, precies als een persoon. Hij begrijpt tenslotte dat hij niet zomaar een vijandelijke onderzeeër heeft laten zinken. Hij heeft net 50 mensen vermoord.
De rest van de personages is slechts een achtergrond. De film wordt in snel tempo een eenmanstheater. En het is goed dat Hanks in staat is om alle actie uit zichzelf te halen.
"Greyhound" is niet de helderste foto in termen van actie. Er waren zelfs te veel blockbusters over WO II. Dergelijke eenvoudige plots, waarbij de belangrijkste schurk de oorlog zelf is, zijn echter nuttig en noodzakelijk. Ze veroorzaken geen controverse welk land meer heeft geïnvesteerd in de overwinning, maar laten gewoon zien dat het voor iedereen moeilijk en eng was.
Lees ook⚓🚢⚔
- 33 speelfilms voor geschiedenisliefhebbers
- 15 beste rollen van de ongelooflijke Adrian Brody
- "To the Stars" met Brad Pitt: een zwaar drama over eenzaamheid of "Interstellar" vice versa
- 12 beste historische tv-series
- Wat is er mis met War of the Currents met Benedict Cumberbatch