10 beste films van de geschiedenis van de cinema volgens de 358 bestuurders

Superb en ontroerende "Tokyo Story" stelt de kijker in de conflicten en misverstanden die zich voordoen in onze tijd onder familieleden ervaren.

Deze film Ik keek meer dan enig ander. Veertig of meer. Hij veranderde mijn leven toen ik ontdekte dat in zeven jaar in Buenos Aires. Dit was mijn eerste ervaring van breinbrekende, een keerpunt voor het artistieke waarneming. Zonder deze film, zou ik niet director.

Een rel van verbeelding in Wells 'Citizen Kane' is geweldig en inspirerend. Grote werk van de cinema met een belangrijke sociale connotaties, geserveerd met een ongelooflijke entertainment. De sfeer van de film, zoals altijd, spannend en energiek. Zijn intense verhaal kan gewoon niet teleurstellen.

"Acht en een half" - een film die ik zag in de bioscoop drie sessies op een rij. Het is chaos in zijn meest elegante vorm en de bedwelmende. Je kunt niet je ogen op het scherm, zelfs als je niet begrijpt wat er allemaal gaat. Proving bioscoop: je niet echt te vangen van de essentie, maar nog steeds opgeven en laat u inspireren.

De film is zo helder, hypnotiserend en scherp, het lijkt erop dat hij een stempel op je ogen laat altijd. "Taxi Driver" zet de stad, de tijd en de toestand van de geest in een ware nachtmerrie, angstaanjagend echt en tegelijkertijd een spook.

Coppola toonde ontzettend gespannen, sombere persoonlijkheid duik bij exorbitante diepte. Wreedheid en nihilisme - allemaal verzegeld in een dramatische en inhoudelijke verhaal. Het werk van de hoogste complexiteit. Masterpiece.

Classic, maar ik ben van het is nooit moe. Het scenario is holistisch, en het verhaal van Michael - een van de beste avonturenverhaal dat wanneer de wereld ooit heeft gezien.

Als de "Vertigo" blijft de onbetwiste meesterwerk van Hitchcock, het is juist vanwege het feit dat het onbekende en onbegrijpelijk is het niet alleen eng, maar tegelijkertijd behoudt een diepe en opwindende beroep te gaan.

Ik was ongeveer 13 jaar oud toen ik voor het eerst zag "The Mirror". Daarna realiseerde ik dat er films, die niet bedoeld zijn "verstaan." Het is poëzie film in zijn zuiverste vorm, een zeer fijne lijn pretentie dat maakt het des te meer verbazingwekkend genie.