Solide retro en Bill Murray. Uit de film "Ghostbusters: The Heirs" brengt je old school
Gemengde Berichten / / November 29, 2021
Je zult diep ontroerd zijn. En daarbovenop, veel plezier.
Op 2 december wordt de film "Ghostbusters: The Heirs" op Russische schermen uitgebracht. Dit is een direct vervolg op de cultkomedie uit 1984, geregisseerd door Ivan Reitman, evenals het vervolg. In sommige bioscopen is het beeld trouwens al vanaf 27 november te zien.
De Hunters-franchise bleek behoorlijk omvangrijk: naast twee films waren er ook boeken en zelfs een animatieserie met andere personages. En in 2016 besloot Sony Pictures om het universum terug naar de schermen te brengen.
De eminente regisseur Paul Fig werd ingeschakeld om de herstart te filmen (“Hooligans en nerds»). De vier hoofdpersonages kregen een geslachtsverandering en populaire komische actrices werden uitgenodigd om ze te spelen. Alleen redde dit de remake niet van een beschamende mislukking.
Feit is dat het origineel een subtiele dialoogkomedie was die zich onderscheidde van de populaire blockbusters van die tijd. De nieuwe "Hunters" konden de nodige intonatie niet vinden en waren teleurgesteld in hun onhandige en ongepaste humor. De film bracht twee keer het budget op, maar het publiek was zo verontwaardigd dat de studio het simpelweg niet aandurfde om een vervolg te draaien.
Een paar jaar later keerde Sony Pictures echter terug naar het idee om de lucratieve franchise nieuw leven in te blazen. Boosheid voelen fans, besloten de producenten dit keer om de herstart van zo'n belangrijk werk zorgvuldiger te benaderen.
Jason Reitman, de zoon van de regisseur van de eerste twee delen, werd in de regisseursstoel gezet en de nadruk kwam te liggen op subtiele ironie in dialogen en een gevoel van nostalgie. Wat betreft de Hunters van 2016, de studio deed alsof ze helemaal niet bestonden.
Ongelukkige volwassenen en charismatische kinderen
Een van de oorspronkelijke vier castleden, Harold Ramis, stierf in 2014, en deze trieste gebeurtenis werd op een behoorlijk interessante manier gespeeld. Volgens de plot sterft zijn personage, Egon Spengler, aan het begin van de film, in een poging een buitenaardse entiteit in bedwang te houden.
V leeg huis zijn volwassen dochter Kelly (Carrie Kuhn) en haar twee kinderen trekken in: de jonge uitvinder Phoebe (McKenna Grace) en de ietwat verlegen tiener Trevor (Finn Wolfhard).
Terwijl haar broer probeert het hart van een lokaal meisje te winnen, onderzoekt Phoebe de vreemde apparaten die ze van haar grootvader heeft geërfd. Geleidelijk aan realiseert ze zich dat hij het wereldwijde kwaad wilde stoppen.
Reitman Jr. maakt een geweldige film over sonore jeugd (“Juneau") En klassieke onhandige helden die door een opgroeiende crisis gaan ("Poor Rich Girl "," Tully "). En dit alles was nuttig voor hem om "Hunters" opnieuw op te starten.
Dus Kelly weet helemaal niet hoe ze met geld moet omgaan en is nog steeds vol wrok tegen haar overleden vader, die haar in de kindertijd in de steek liet. En de schoolleraar, Mr. Gruberson (Paul Rudd), raakt met kinderlijke spontaniteit betrokken bij vreemde avonturen van het vangen van geesten. De jonge broer en zus Spenglers zijn perfect uitgewerkt - het is moeilijk om niet verliefd te worden op de beelden van deze jongens.
Hoogstwaarschijnlijk, in de karakters van Carrie Coon en Paul Rudd, velen millennials zichzelf herkennen. En de vier jonge helden zullen de kijkers er gewoon aan herinneren hoe geweldig het is om door de ogen van een kind naar de wereld te kijken - alsof het avontuur zelf je overal kan vinden.
Millennial nostalgie en liefde voor Stephen King
In plaats van de fouten van Paul Fig te herhalen, gingen de auteurs op het pad van de horrorfilm "It" van Andres Muschetti en de hit Netflix "Stranger Things". Bovendien wordt deze indruk nog versterkt door het feit dat Finn Wolfhard in al deze projecten speelde. Kortom, de regisseurs speelden de liefdeskaart van het publiek voor de jaren 80 en 90. En deze truc werkt nog steeds geweldig.
Ondanks het feit dat de helden tegen dezelfde schurken moeten vechten als in het eerste deel, en veel gebeurtenissen letterlijk het origineel citeren, is de nieuwe film totaal anders van geest. Zo werd de actie verplaatst van New York naar het Amerikaanse achterland, waar alles ademt Stephen King - Geen wonder dat meneer Gruberson de afdelingen "Kujo" op de cassette aanzet.
We kunnen zeggen dat de film van Reitman Jr. is gemodelleerd naar de familiekomedies uit het verleden, zoals Honey, I Shrunk the Children en Jumanji. Daarom werkt het als een tijdmachine en stuurt het kijkers twee uur lang terug naar de kindertijd.
Zelfs in de drang naar praktische effecten wordt respect voor het verleden gevoeld. Natuurlijk zit er veel CGI in de film, maar bijvoorbeeld Gosers handlangers zijn gemaakt met animatronics. En dit is heel ontroerend en waardevol.
Geolied, maar zoet einde van tranen
De enige vlieg in de zalf in dit hele enorme vat honing is het einde. Feit is dat vlak voor de finale de acteurs uit de originele film verschijnen: Bill Murray, Dan Aykroyd en Ernie Hudson (vrees niet, dit is geen spoiler). En de indruk hiervan blijft tweeledig. Aan de ene kant ziet het weerzien van de oude garde er waanzinnig lief en sentimenteel uit.
Maar aan de andere kant helpt de terugkeer van Murray en zijn bedrijf het complot op geen enkele manier. Inderdaad, voor zo'n goede film zou je een veel elegantere kunnen schrijven ontknoping. Ja, en het is gewoon pijnlijk om naar al oudere acteurs te kijken die niet eens grappige regels hebben gekregen.
Over het algemeen is er een gevoel alsof het einde in een haast is bewerkt, in een poging om zoveel mogelijk ontroerende momenten in te passen en tegelijkertijd alle verhaallijnen te sluiten. Anderzijds wordt de verfrommelde ontknoping gecompenseerd door een grappige scène met Bill Murray en Sigourney Wever. Wacht tot de aftiteling is afgelopen om het te zien - een zeer hilarische verwijzing naar de film uit 1984 wacht op je.
Maar ondanks het feit dat de film van Reitman Jr. tegen het einde inzakt, verdient hij toch de meest oprechte lof - vooral tegen de achtergrond van de eerste poging om de "Hunters" opnieuw op te starten, waarvan je wilt vergeten hoe verschrikkelijke droom. Dit is geen doorbraak, maar een ontzettend leuke foto, waarna je de zaal uitloopt terwijl je datzelfde liedje zingt en roept: "Ghostbusters!"
Lees ook🍿🎥🎬
- Hoe de nieuwe film "Bill and Ted" bevalt met een portie nostalgie en het beeld van Keanu Reeves
- 15 films over kinderen die volwassenen moeten zien
- 15 beste spookfilms: van horror tot komedie tot melodrama
- 20 animatieseries die aangename nostalgie naar de jaren negentig en nul zullen oproepen
- 30+ belangrijke verwijzingen naar andere films in vreemdere dingen